2 YAŞ SENDROMU

2 yaş sendromu; çocuklarda yaklaşık olarak 1,5 yaşında başlayan ve 3,5 yaşına kadar devam

eden zorlu bir süreçtir. Bu yaş dönemi anne- babaların çocuk gelişiminde en çok zorlandıkları

ve yoruldukları dönemdir. Yemek yemede direnme, uyku uyumak istememe, söz dinlememe,

anne-baba-arkadaşa vurma ,ne denirse tam tersini yapma, kendisini yerlere fırlatma, kafasını

vurma vb. . Bebeklik dönemi sonrasında size uyum sağlamasını beklerken bu inatlaşmalar ya da

öfke nöbetleri nereden çıktı demeyin. Genelde çocukta meydana gelen değişmeler

ebeveynler tarafından anlamlandırılamamaktadır ve bu yüzden sorunları ortaya çıkaran

durumlar için farklı nedenler aranmaktadır. Aslında nedeni açıklamak çok doğal ve

basittir. Çocuklar 1 yaşından sonra etrafıyla daha çok ilgilenmeye başlar, bağlantı kurar ve

keşif yapmaya başlar. Kendilerini bir birey gibi hissetmeye başladıkları için isteklerini

çevresindeki insanlara kabul ettirme arzusunda olurlar. Bu sebeple ısrarcı, agresif ve huysuz

tavırlar sergilerler. Anne ve babasına bağlı olarak büyüyen çocuklar yürümenin ve

konuşmanın başlamasıyla kendini ifade etme arayışına girerler. Bu süreç aslında çocukların en

çabuk değiştiği ve sosyalleşmenin de bilinçli olarak ortaya çıktığı dönemdir. Anne ve babanın

çocuğa karşı  davranışları iyi niyetli olsa da, çocuğun tutarsız hareketlerinin artmasına sebep olabilir.

2 YAŞ SENDROMUNDAKİ DEĞİŞİMLER

-Başını duvara ya da yere vurma

-Bağırma

-Uzun süreli ağlama

-Aşırı inatlaşma

-Israrcılık

-İştah kaybı

-Eline geçen nesneleri fırlatma

-Tepkisini belli etmek için saldırgan davranışlar sergileme.

 

HANGİ DAVRANIŞLAR BU SORUNLARIN ARTMASINA SEBEP OLUR?

-Çocuğa karşı ilgisiz davranma

-Aile içinde yaşanan şiddet

-Kardeş çatışması ve kıskançlık

-Çocuğun hareketlerinin engellenmesi

-Anne ve babanın baskıcı tutumu

-Çocuğun fazla enerjisini atamaması

-Temizlik eğitiminde sınırların aşılması

ANNE VE BABA BU SÜREÇTE NASIL DAVRANMALI

-Öncelikle ebeveynler bu süreci normal bir durum olarak kabul etmelidir.

-Engelleyici ve baskıcı tavırlardan kaçınılmalıdır. Çocuğun yaşı ilerledikçe uygulanan eğitime

ve ebeveyne alışacaktır.

-Yemek yemek istemiyorsa yiyecekleri onun dikkatini çekecek şekilde sunabilirsiniz.

-Çocuğunuza, oyun dilini kullanarak bir şeyleri öğretmeyi çalışabilirsiniz.

-İstemediğiniz davranışlar sergilerse öfkeli davranmak yerine, uzun vadeli dönemde kararlı

olmayı  tercih edin.

-Çocuk eğer kızgınsa onu yalnız bırakmaya çalışın. Çocuğun bu tavrını normal olarak

değerlendirin. Çocuk büyüdükçe uyum sağlaması ve sizi anlaması artacaktır.

-Unutmamamız gereken en önemli konu ise çocuğun sinirli olduğu anlarda her istediğinin

yapılmamasıdır.  Sakinliğinizi korumaya çalışmalısınız.

-Ve tabi ki ebeveyn olarak kendinize gün içinde zaman ayırın. Sizin moralinizin iyi ya da kötü

olması çocuğa karşı davranışınızı etkileyebilir.

Son olarak;

Çocuğunuzun davranışlarından dolayı uyumsuz, yaramaz bir çocuk olarak adlandırmayın. 3 yaş

sonrasında,  koymuş olduğunuz kurallara ve size uyum sağlayabilecek gelişim düzeyine sahip

olacaktır.  Önemli olan çocuğunuzun büyürken içinde bulunduğu gelişim dönemini tanımak ve uygun tutumları sergilemektir.

 Sevgilerimle…

                                                                                                                                   Psk.  Meltem Gedik